De Neanderthaler komeet en enkele deep-sky objecten

Na een bewolkte winter eindelijk een heldere avond en nog even snel de komeet C/2022 E3 (ZFW) kunnen vastleggen. In de media is deze komeet de afgelopen weken ook bekend komen te staan als de Neanderthaler komeet; dit in verband met zijn lange omlooptijd om onze Zon van 52.000 jaar.

Komeet C/2022 E3 (RFW) | 80 mm refractor f/6 + ZWO ASI294MC Pro | 6 x 60 sec | 25.02.2023

De komeet bereikte haar perihelium al op 12 januari en de kortste afstand tot de Aarde op 1 februari. Sindsdien is de komeet al flink zwakker geworden.

Helaas kon ik maar snel enkele opnamen maken voordat de komeet vanuit mijn waarneem locatie al achter een gebouw verdween. Een aantal van de opnamen werden ook nog verstoord door een aantal Starlink satellieten en kon ik helaas niet gebruiken. Op de uiteindelijke afbeelding zijn nog steeds een drietal satellietsporen te zien (twee onder en een boven de komeet).

Verder kon ik die avond nog twee opnamen maken van enkele deep-sky objecten. Eerst was de NGC2174/2175 Apenkopnevel in het grensgebied van de sterrenbeelden Orion en Tweelingen aan de beurt. Dit is een emissienevel op 6400 lichtjaar afstand, bestaande uit voornamelijk waterstofgas dat geïoniseerd wordt door het licht van de jong gevormde sterren in het centrum van de nevel.

Komeet C/2022 E3 (RFW) | 80 mm refractor f/6 + ZWO ASI294MC Pro | 6 x 60 sec | 25.02.2023

Daarna de telescoop op een geheel ander deel van de hemel gericht, namelijk net onder het bakje van de Grote Beer. Hier staan Messier 97 en Messier 108, respectievelijk de Uilnevel en een sterrenstelsel. De Uitnevel staat op 2500 lichtjaar en is ongeveer 6000 jaar geleden ontstaan toen de centrale ster aan het einde van haar leven haar buitenste lagen wegblies. In het midden van de nevel staat nog het restant van de sterkern (0,7 Zonsmassa).

M97 Uilnevel (linksonder) en M108 (rechtboven) | 80 mm refractor f/6 + ZWO ASI294MC Pro | 18 x 300 sec | 25.02.2023

Messier 108 is een sterrenstelsel op 25 miljoen lichtjaar afstand en bevat ongeveer 125 miljard sterren. We kijken bijna tegen de zijkant van dit balkspiraalstelsel aan.

Als je de hoge-resolutieversie van de foto bestudeerd (klik op de foto boven) dan zijn er her en der nog veel meer pluizige bolletjes te ontdekken; elk een apart sterrenstelsel die nog verder dan M108 staan; elk met miljarden sterren.